"tweespalt" mennen

Ik ben Tom Haring en geef 20 jaar les op vrijescholen voor speciaal onderwijs. De laatste 10 jaar op een kleine school met betrokken team. Het directe werken met de leerlingen doe ik met plezier. Het gaat zeker niet altijd vanzelf, maar de zoektocht naar begrip voor de leerlingen, hun gedrag, hun vermogens en hun onvermogens is als een mooie, spannende rit vol avonturen met mij als koetsier op de bok. Er leven vragen in mij als:  “Wie ben jij, wat breng je mee, wat wil je en hoe help ik je te ontwikkelen?” En dan weet ik: dit is de inspirerende kern van mijn werk, juist in het speciaal onderwijs; een goede plek voor onze leerlingen in de maatschappij komt er uiteindelijk niet vanzelfsprekend. Het kan ook anders gaan en dan is het net of ik een ander paard voor de wagen span: dan stel ik meer objectieve eisen aan de leerlingen of geef korte kernachtige beschrijvingen van hun gedrag met een herkenbaar label eraan, zodat er een heldere hulpvraag kan worden vastgesteld. Of Ik zorg dat de leeromgeving bovengemiddeld uitdagend is; efficiënt, strak gepland en geef lessen liefst met meetbaar resultaat. Ik heb ze allebei nodig om mijn werk lekker te kunnen doen. En merk het ook als ik teveel op het ene of het andere paard inzet. de druk ligt nu sterk op de no-nonsense kant. Alles in formats; als dat gedaan is, is er misschien nog ruimte voor inspiratie-momentjes. Waar haal ik mijn inspiratie blijvend vandaan? Vanuit de vrijeschool-pedagogiek zijn daar wel antwoorden op. En hoe is dat dan op onze school, als enige vrijeschool voor speciaal onderwijs? Sluiten we aan bij het reguliere vrijeschool-onderwijs? Dat wil ik onderzoeken en de grondslagen helder krijgen. Dat betekent vooral gesprekken voeren met collega’s over hun inspiratie en dat ook zo verwoorden dat het voor iedereen herkenbaar is en praktisch toepasbaar is. Het betekent ook literatuuronderzoek binnen de vrijeschool beweging gaan doen met betrekking tot schoolwerkplannen. En contacten leggen met reguliere speciaal onderwijsscholen. Waar halen zij hun inspiratie vandaan? Met het resultaat hoop ik voor onze school de gezamenlijke basis te kunnen beschrijven, zodat inspiratie voor het directe werk met de kinderen niet tot een bijzaak wordt, maar deel van een goed tweespan! ;None;None