Strandtent

In mijn bed lig ik door het raam de besneeuwde boomtoppen en daken te bewonderen. Eigenlijk zou ik even op moeten staan en het tafereel fotograferen. Ik doe het niet. Een koude rilling gaat over mijn lijf.  Mijn stem had het inmiddels helemaal begeven en deelname aan het LOF Lab was uitgesloten. Ik begroef mijn verstopte neus  in de Laptop. 141 LOF aanvragen stonden klaar om bekeken te worden.  Een werkje wat ik ziek in bed best kon uitvoeren vond ik. Tijdens de voorjurering stuitte ik tegen een aanvraag aan waarin financiering voor de huur van een strandtent werd gevraagd.  De huur voor een strandtent??  Ehhh… we hebben het hier over een LOF aanvraag? Ik  hoor het je denken. Dat was ook mijn eerste gedachte.  Daar is de LOF subsidie toch niet voor bedoeld?  Al lezende kwam ik achter de plannen van de aanvrager. Ze wilde de grote finale van haar project in de aula van school houden, maar wijzigde de plannen en zette koers richting Noordzee.  Na wat overpeinzing gaf ik ze groot gelijk. Want laten we wel zijn, het gaat in deze situatie niet alleen om een zak LOF-geld , maar mede om het karakter onverwachte keuzes te durven maken. Je te durven laten leiden door je gevoelens en dan maar af te wachten wat de bestemming is.  Is dat niet geweldig, dat is toch ware vrijheid!  Je nergens om hoeven te bekommeren, je pad en plannen wijzigen en varen maar over die woelige wateren.  Het liefst reizend aan de praat raken met andere onderwijs collega’s die ook zo’n reis ondernemen. Dit blog gaat over het gevoel van vrijheid  in het onderwijs. Persoonlijk vind ik het namelijk een belangrijk gegeven in mijn leven en mijn werk, om me vrij te voelen. Hier dacht ik weer eens aan tijdens de voorjurering van de strandtent-aanvraag. En aan het gevoel dat ik vandaag mis, nu ik niet op het LAB ben maar ziek in mijn bed. Het is niet de inspiratie die ik mis. Nee het meeste mis ik het gevoel van vrijheid. Niet in het strakke keurslijf zitten , maar het onderwijs anders inrichten, muren omduwen en ga zo maar door. Het is heerlijk om te luisteren naar alle onderwijsplannen van de LOFFERs . Ik hoop dat ze hun dromen uitvoeren, aan mij zal het niet liggen, ik geef ze alle ruimte. Vrijheid! Vandaag een zweverige blog, ik weet niet of het de combi van trachitol en paracetamol is of de rum van gisterenavond (die wel lekker brandde in mijn keel, maar niet afdoende hielp). Schorre groetjes, Suus;None;None