Pionieren, 'a bumpy road'
Natuurlijk wil ik een blog schrijven voor de onderwijspioniers! Maar waar begin ik... Dat heb ik meermalen gedacht de afgelopen periode. Het is ook nogal wat om te pionieren. Je begint ergens met volle overgave aan en gaandeweg komen er hobbels en kuilen op je route. De ene hobbel wat hoger dan de andere en de andere kuil wat dieper dan de vorige. Op die momenten sta je even (bijna) stil in je proces, of hobbel je zelfs even achteruit de berg af. Onder aan de berg stel je jezelf de vraag: "Waarheen nu?" En dan klim je er weer bovenop, vaak na gesprekken met collega's, twittervrienden of na een goed gesprek met jezelf. Dat is tenminste hoe ik het ervaar de afgelopen maanden. Ons Lab4Makers is nu officieel 2 maanden 'open' en dat waren 2 leerzame, energieke, inspirerende maanden. Wat me het meest is opgevallen is het enthousiasme van de kinderen. Onze groep 7 & 8 kids die iedere keer weer vragen wanneer ze in het lab mogen en aan het eind van hun lakbezoek balen dat ze weer weg moeten. Dat is het mooiste compliment tot nu toe. Ook de positieve reacties van collega's, ouders en (toevallige) bezoekers doen je uiteraard goed. Toch knaagt er wat. Maar wat precies? Voor een deel het feit dat het nog te veel 'mijn kindje' is. Toen ik er een maandag niet was, ging het bezoek van de kinderen aan het lab niet door. Dat moet anders. Verder zoek ik naar samenhang. Wil ik teveel? Kinderen leren programmeren, kinderen een 3D printer laten bouwen en creatieve ontwerpen ermee laten maken. LEGO Mindstorms, Makey Makey, allerlei robotica speelgoed. Het spreekt kinderen allemaal enorm aan, maar het zijn ook allemaal losse onderdelen. De Maker Movement, een concept/beweging waar ik veel inspiratie uit haal, probeert de onderdelen te verbinden. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als er in drie uur 90 verschillende kinderen in je lab komen. En de week erna 90 andere... Dit jaar wordt dus een jaar van het zoeken naar afstemming en verbindingen. Binnen mijn team uiteraard, maar ook binnen ons bestuur en bij gelijkgestemden in het Nederlandse onderwijsveld. Op zoek naar de juiste balans! Bij collega pionier Jan van de Ven zag ik de volgende quote: "Laat kinderen zelf het pad naar kennis aflopen. Ieder kind is een natuurlijke onderzoeker die borrelt van nieuwsgierigheid. Die leerknop staat allang aan! Wij ouders en docenten, moeten alleen met onze vingers van de uitknop afblijven". Deze quote is van hoogleraar Robbert Dijkgraaf en sterkt mij in mijn pioniersidee waarin we de creativiteit van kinderen voeden en waar plezier in maken, ontdekken en onderzoeken hoog in het vaandel staan!
;None;None