Mijmeringen van Monique
Al een paar jaar was ik ambassadeur van de Onderwijscoöperatie. Daar leerde ik veel enthousiaste collega’s kennen. Daarnaast merkte ik dat er allerlei prachtige projecten georganiseerd werden, waar ik als leraar nog nooit van gehoord had: leraar 24, kijkbijmijnles en het LOF. Blijkbaar had ik mezelf de afgelopen 10 jaar als docent teveel opgesloten in mijn eigen leslokaal. Een valkuil van veel leraren, lijkt me… Het werk als ambassadeur vond ik uitdagend en leerzaam, maar van het LOF kreeg ik echt energie. Dat leraren goede ideeën hebben om hun onderwijs te verbeteren, dat wist ik wel. Het ontbreekt ons echter aan tijd en geld. Laat het LOF dat nou juist bieden. Wat een kans! Na een paar jaar ambassadeur te zijn geweest, de stoute schoenen aan getrokken en gesolliciteerd als LOF coach. Ik kon mijn geluk niet op toen ik nog aangenomen werd ook. Daarna kwamen toch wel even de twijfels. Kon ik dit wel? Ik kreeg 3 pioniers onder mijn hoede, die al een paar maanden bezig waren. Zij woonden allemaal in Nijmegen en ik kom uit Zeeland. Maar dit alles mocht de pret niet drukken. Ik heb zo snel mogelijk een afspraak met ze gemaakt en me ingelezen over de procedure van het LOF en natuurlijk over hun ideeën. In mijn Twingootje gestapt en mijn pioniers bezocht op hun scholen.
Als eerste was ik op bezoek bij Richard op Basisschool Petrus Canisius/De Driemaster. Hij is bezig om op zijn school de leerlingen beter zicht te laten krijgen op eigen leren. Wat vind ik nog moeilijk? Kan ik het zelf? Heb ik nog hulpnodig? Kan ik het iemand anders uitleggen. Ik ben pas nog een keer bij Richard langs geweest en mocht bij hem meekijken in de klas. Echt gaaf om te zien hoe hij bezig is met zijn leerlingen uit groep 5. Hoe knap zijn leerlingen al zaken kunnen uitleggen aan medestudenten of juist hoe gemakkelijk ze kunnen aangeven dat ze hulp nodig hebben. Deze leerlingen krijgen echt een levensles mee. Richard heeft het gehele proces fantastisch doorlopen. Hij staat eigenlijk helemaal niet graag op de voorgrond, maar heeft zo veel zelfinzicht dat hij in de gaten had in zijn eigen leerkuil te vallen. Hij is daar zelfstandig weer uitgeklommen en heeft de gehele school meegekregen in zijn idee, leernetwerken opgezet en presentaties gegeven op andere scholen. Echt enorm knap : ODE aan leraar Richard!! De volgende, die ik heb bezocht, was Jet op het Stedelijk gymnasium. Weer een heel andere school en ook een heel ander LOF project. Op het Stedelijk krijgen ze veel leerlingen, die super slim zijn. Ze komen hier soms op 10 of 11-jarige leeftijd al naar school, omdat ze uitgeleerd zijn op de basisschool. Waar deze leerlingen het meest tegenaan liepen is dat ze erachter kwamen, dat ze helemaal niet alles wisten. Ze konden geen antwoord geven op alle vragen en kregen enorm faalangst. Deze leerlingen moeten leren dat het niet erg is om fouten te maken, maar dat je daar juist weer van kan leren: een growth mindset dus. Een half jaar later gebeurde er iets in de privé- situatie, waardoor Jet het project niet kon afronden. Daarom nam haar collega Eugène het over. Die overgang ging naadloos in elkaar over: het bewijs dat het project echt in de school verankerd is. Kortom: ook dit weer een fantastisch project. Een leraar had zijn leerlingen bekeken en gezien waar ze het meest behoefte aan hadden. Dat probleem was aangepakt. Een prachtig voorbeeld wat mij betreft hoe onderwijs zou moeten zijn.
Mij laatste school was de Windroos (speciaal basisonderwijs). Hier loopt collega Simone weer tegen heel andere problematiek aan met haar leerlingen. Voor hen is het enorm lastig op taalgebied. Vaak zijn de lessen wat saai, waardoor het leren zeker niet gemakkelijker wordt. Simone dacht: dat moet anders kunnen. Zij is aan de slag gegaan om taallessen te integreren binnen de lessen wereldoriëntatie. Ze heeft een leerlijn ontwikkeld over alle groepen heen. Daarnaast is Simone ook actief gaan deelnemen in de werkgroep curriculum. nu. Voor mij is Simone echt een voorbeeld lerares, die het heft in eigen hand neemt. Ze heeft goede, praktische ideeën hoe het onderwijs georganiseerd moet worden en zorgt er bovendien ook dat dat gerealiseerd wordt. En zeg eens eerlijk: het is toch gemakkelijker om te blijven hangen in mopperen en mijmeren. Eigenlijk kunnen we (bijna) allemaal een voorbeeld nemen aan Simone. Niet mopperen, maar opperen... Ik heb enorm genoten van het afgelopen jaar. Heb heel veel geleerd en vooral veel energie opgedaan. Ik wens iedereen het LOF toe, dus zeg ik tot slot: Blijf niet mijmeren, maar PAK JE KANS!!;None;None