Met vallen en opstaan
Twee jaar geleden zijn we op school gestart met een pilot van 4x Wijzer. Een thematische aanpak voor het vak geschiedenis, waarbij de kinderen vanuit verschillende intelligenties aan de slag kunnen. Ben je rekenknap? Dan kun je binnen het thema ‘Romeinen’ aan de slag met de Romeinse cijfers. Ben je samenknap? Dan ga je in een groepje aan de slag met een knutsel en ga zo maar door. Ik (na 6 jaar thematisch werken bij de kleuters) was erg enthousiast en zag dat de kinderen in de midden- en bovenbouw hier vol energie mee aan de slag gingen. Door op deze manier te werken krijgen de kinderen meer vrijheid, eigenaarschap en gaan zelf op ontdekking uit. Maar wow, dit vergt allemaal veel meer vaardigheden van de leerkracht! Kunnen we en willen we dit wel? En waar halen we de tijd vandaan? Omdat we met elkaar een bepaalde kant op willen binnen ons onderwijs op school (missie en visie). Hebben we de knoop doorgehakt, we gaan ervoor! Hiermee kiezen we voor een aanpak en niet voor een volledige kant en klare methode. Maar beseffen we dit wel genoeg..? Dat besef begint steeds meer te komen, dit vergt meer van ons als leerkracht. We merken dat we vaardigheden missen om de leerlingen de diepte in te krijgen, tijdens het maken van de opdrachten blijven veel kinderen op de oppervlakte. Omdat ik zo enthousiast ben, brengt mijn directeur mij in aanraking met het LOF, of dit niet iets voor mij was? Na wat gegoogeld te hebben denk ik wel dat dit iets voor mij is. Leuk! Dan heb ik meer tijd voor dingen die ik leuk vind en hoeft dit niet meer hap-snap tussendoor. Ook wil ik al heel lang op andere scholen gaan kijken, door middel van het LOF kan ik dit eindelijk eens gaan doen! Omdat we op school ook graag aan de slag willen met wetenschap en technologie (W&T) en ik al regelmatig naar de W&T-café's ga wil ik dit er ook graag bijpakken. Samengevat: Wees nieuwsgierig en ontdek! Gekoppeld aan onderzoekend en ontwerpend leren. Mijn aanvraag heb ik ingediend en werd in één keer goedgekeurd, ik kon aan de slag! Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan… Mijn concrete LOF-aanvraag is als volgt: Wees nieuwsgierig en ontdek! Kinderen zijn van nature nieuwsgierig, helaas leren wij ze dit af op de basisschool. Terwijl op onderzoek uitgaan, creatief denken en oplossingen bedenken zo belangrijk zijn. Nu in de toekomst zijn deze 21st century skills hard nodig. Ik wil dit gaan integreren in het bestaande zaakvakkenonderwijs bij ons op school. Dit bleek veel te breed, waardoor ik erg lang heb ‘rondgezwommen’, ik deed alles tegelijk en wilde het liefst gelijk praktisch aan de slag. Hierdoor sloeg ik de eerste (belangrijkste) fases over. Oriënteren, richten en plannen. Ook merkte ik dat ik te snel met W&T aan de slag ging, wat ik vervolgens onderschatte. Ook heb ik hier (nog) minder affiniteit mee. Doordat ik geen duidelijke stip meer op de horizon had/zag merkte ik dat ik meer bezig ging met andere taken binnen de school. Na een goed gesprek met mijn directeur en na het deelnemen aan LOFLAB-B heb ik eindelijk het idee dat ik vaste grond begin te voelen! Ik ga nu eerst even terug naar de basis, hoe is onze visie met betrekking tot 4x Wijzer ook alweer tot stand gekomen? Waarom willen we dit? Nu ik (en het team) dit weer helder hebben wil ik me eerst focussen op de diepgang binnen 4x Wijzer. Waar zitten onze sterke en zwakke kanten? Met de zwakke punten wil ik aan de slag. De verdieping in! W&T volgt vanzelf. Klein beginnen en groot eindigen! Doordat ik zoveel wilde/de lat te hoog legde kwam er eigenlijk weinig uit mijn handen. Ik besef dat veranderen met kleine stapjes gaat, dat dit me niet in mijn eentje lukt en dat een verandering langer nodig heeft dan 1 LOF-jaar. Vanaf nu, beloof ik mezelf, dat als ik de stip weer op de horizon zie, met kleine stapjes die kant op mag gaan. En dat ik zo goed mogelijk ga proberen om het overzicht te houden en hulp te vragen aan anderen binnen met netwerk, maar dan met een concrete hulpvraag. Het is namelijk zo: Als je continue naar de hoge top van een berg kijkt, lijkt de weg eindeloos lang. Kijk je tijdens de wandeling naar je voeten en waardeer je elke stap, gaat het sneller dan je denkt! Met dit blog hoop ik dat jullie beseffen dat het LOF niet altijd over rozen gaat en dat falen en fouten maken erbij horen. Accepteer dit. Het is je eigen leerproces. Dat pakt niemand je meer af. ;None;None