"Gewoon waar het kan, speciaal waar het moet!! Kinderen met syndroom van Down in het basisonderwijs"

;Wij kunnen vaker te maken krijgen met kinderen met Downsyndroom in onze groep. “Gewoon waar het kan, speciaal waar het moet” is passend voor de manier waarop ik vind dat deze kinderen mee moeten kunnen doen in het regulier onderwijs. De vaardigheden en doelen moeten in een Ontwikkelingsperspectief vastgelegd worden. De richtlijnen hiervoor staan niet vast. Of een school gebruik maakt van een observatiesysteem, de CED (CentrumEducatieveDienstverlening) leerlijnen voor speciaal onderwijs, de SLO (Stichting Leerplanontwikkeling) doelen of iets anders kan een school zelf bepalen. In de SLO doelen van het regulier onderwijs zitten doelen die een kind met Downsyndroom moeilijk of helemaal niet kan behalen. Het is de vraag of deze doelen noodzakelijk zijn voor de voortgang. De leerlijnen van speciaal onderwijs liggen soms ver van het regulier onderwijs. Wat ik wil is het vastleggen van doelen die deze leerlingen in de onderbouw moeten behalen. Hiervoor wil ik de SLO doelen van het regulier onderwijs leggen naast de CED leerlijnen van het speciaal onderwijs. Van beiden wil ik een samenvoeging maken die als leidraad gaat dienen om de ontwikkeling te volgen en doelen te stellen die haalbaar en relevant zijn. Zo werken we dan aan: “gewoon waar het kan, speciaal waar het moet”. Hierbij richt ik me met name op de doelen voor groep 2 en 3. Een kind met Downsyndroom in de groep kan meehelpen aan een positief sociaal klimaat. Het succes van het onderwijs is nog teveel afhankelijk van individuele expertise en invulling van leerkrachten. Dit moet anders!;