De stille klas

“Dat is zo’n goede leerkracht. Want daar is het altijd rustig en stil in de klas.”   Hoe vaak ik deze opmerking al wel niet gehoord heb…  IK moet dan altijd aan een klas vol goudvissen denken en er ook stiekem een beetje om lachen.  Een kind typeert zich namelijk door zijn openheid, impulsiviteit en drang om in de behoefte van dat moment te voorzien. Mooie mensjes die nog helemaal openstaan voor de wereld om zich heen. Is het niet zo dat een goede leerkracht hier op inspeelt? Hij prikkelt tot nadenken en luistert naar wat ze te zeggen hebben. Maar hoe kan dat als de kinderen stil moeten zijn?   Een klas hoort te bruisen, te leven en als dat gepaard gaat met het nodige geluid…geniet ervan! Wie houdt van rust en stilte moet solliciteren bij bejaardentehuis “De Lusteloze Geranium”, maar zeker niet worden bestempeld als goede leerkracht.   Begrijp me niet verkeerd. Natuurlijk vind ook ik dat er een zekere rust moet zijn in een klas. Maar kinderen gillen niet, wanneer een leerkracht zijn vak verstaat.   Laten we een eind maken aan het achterhaalde cliché van de stille klas! En denk de volgende keer dat je deze opmerking hoort, of erger nog, zelf maakt, nog maar eens terug aan dit stukje. In stilte. OF HARDOP!   ©arla;None;None