Dit is het digitale archief van delen.meteddie.nl
Hier vind je content die zonder dit initiatief in de prullenbak was beland.
Standaard weergave van een item.

De eerste LOF dag.

Laatst bijgewerkt op:

Het is woensdagochtend kwart voor acht en ik word opgehaald door een collega van een andere school. Samen rijden we naar Ede om daar onze eerste LOF dag te volgen. Samen in de auto bespraken we van alles. Uiteraard ging het ook over verwachtingen van deze dag. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten van de dag. Er waren gesprekstafels, je moest stickers halen, workshops, lezingen en nog wel meer punten waarvan ik me niet echt een beeld kon schetsen. Klein beetje autistisch als ik ben zorgde dit voor wat spanning en een klein beetje onrust in mijn lichaam. De heenreis verliep voorspoedig en we kwamen netjes om kwart over negen aan. We pakten een kop koffie en meldden ons bij de balie. Daar kreeg je je naamsticker en mocht je vast stickers zoeken die bij jouw project pasten. De dag begon met een lezing en daarna moest je op zoek gaan naar drie andere collega’s en daar een gesprek mee beginnen. Ik haalde eerst nog een kop koffie en ging met mijn kop koffie bij een groep van drie personen staan. Er was één iemand die LOF C had, één iemand met LOF B en ik was met nog iemand anders LOF A. We hebben even gezellig gekletst over de verschillende aanvragen. Dit duurde een klein kwartiertje en toen gingen we met onze eigen coach naar een plek om verder te werken aan het project. Het eerste gevoel met de coach en de andere leerkrachten in mijn expeditie groep was gelijk goed. Het voelde goed en vertrouwd. Aan de hand van een sleutelbos moest je iets over jezelf vertellen. Zo konden we elkaar wat beter leren kennen. Nadat we wat meer van elkaar wisten gingen we verder met het eigen project. Aan de hand van de methode pitch en put moest je je eigen project kort presenteren. Uiteraard was dit een klein beetje spannend maar ik merkte al snel dat ik enthousiast werd van mijn eigen verhaal. Mijn teamgenoten vonden het een mooi idee en ook goed initiatief. De andere projecten waren ook interessant. Het was fijn om er meteen even kort over te praten met andere mensen. Ik kreeg er meteen energie van. Na dit gesprek konden we aan het werk met ons eigen plan. Waar start je? Waar wil je naartoe? Wat is je doel? Wie zijn voorstanders van je plan? Wie zijn tegenstanders? Kortom je moest aan de hand van een mooie werkvorm nadenken over jouw eigen plan. Ik begon meteen enthousiast met mijn project. Een aantal collega’s zag ik meteen schrijven maar dit past niet bij mij. Ik ben ook van de symbolen en het tekenen. Ik begon dus in het midden met het tekenen van een symbool wat past bij mij project. Daarna ging ik verder met de rest van mijn project. In de foto bij mijn blog kun je zien wat het uiteindelijk is geworden. Het was voor mij meteen weer een stuk duidelijker waar ik mee bezig was en kreeg er weer positieve energie van. Na afloop gingen we samen nog even kijken naar de resultaten. Je kreeg feedback over jouw eigen gemaakte project. Dan even kort over de lunch. Niks mis mee, heerlijk, top, goed geregeld! Tijdens de lunch stonden we ook weer met de expeditie groep bij elkaar. Even gezellig met elkaar genoten van de lunch en gekletst. Het middagprogramma begon met een film van een project. Dit vond ik tegenvallen het was voor mijn gevoel gewoon kort een reclameboodschap voor een school. Zag niet echt de meerwaarde hiervan in. Het is wel bijzonder dat ze met alleen maar LOF aanvragen zoveel hebben kunnen bewerkstelligen. Daarvoor zeker mijn complimenten maar dit had ook kort gekund in een woordje. Na deze film mochten we zelf kiezen waar je naartoe wilde. Ik zat in dubio met wat ik wilde. Ging ik naar een workshop toe of koos ik voor een gesprekstafel. Uiteindelijk gekozen voor een workshop over onzekerheid en achteraf was dit een goede keuze. Je kreeg een spiegel voorgehouden en je moest dus ook nadenken over jezelf. Ik twijfelde of ik mijzelf bloot moest stellen maar hier heb ik niet lang over getwijfeld. Voor mij is het goed dat ik gevoelens, gedachtes uit. Er valt dan een last van mijn schouders af en ik deed het dus. Ik liet de collega’s even binnen in mijn comfort zone. En ben blij dat ik het gedaan heb. Na deze workshop gingen we nog even kort bij elkaar zitten om de dag te bespreken. We speelden nog een kort vaardigheidsspel in tweetallen en namen met elkaar de dag door. Er waren eigenlijk alleen maar tops te bedenken over deze dag. Als ik dan toch tips moet noemen dan is het de fotograaf (wat duurde dat lang zeg) maar ook wel weer gezellig hoe ze het oppakt. De tops die me deze dag het meeste bij blijft is dat ik weer energie heb gekregen om met mijn project aan het werk te gaan. Ik liep er een beetje tegenaan te sukkelen maar merk dat het nu weer wat duidelijker voor mij begint te worden. Nu eerst genieten van de vakantie en dan weer vol positieve energie verder………;None;None