BLOGLES
In het benauwde kamertje van een congrescentrum probeer ik ‘s middags te luisteren naar de blogger. Tien blogtips probeer ik uit zijn betoog te distilleren. Dat de man nogal van de hak op de tak springt is er niet bij verteld en voor de lunch tot aan je oren volgestopt worden met informatie helpt niet mee om de materie nu op te nemen. Als ik het goed tel heb ik er nu al 13(huh?) Naast mij begint een jonge man aanstekelijk te geeuwen. Begrijpelijk. Waar ben ik aan begonnen? Waarom wou ik dit ook alweer? O ja, de belofte dat bloggen naamsbekendheid oplevert en een podium is om jezelf te profileren als expert.”Mijn project om basisschool leerlingen geluk te laten beleven verdient de spotlight”, zeg ik stoer tegen mezelf. Eenvoudig blijkt het niet. Schrijven, schrapen, schrijven, schrappen. Gevoel erin leggen, authentiek zijn en in staat om de internetlezer te boeien. Daar heeft hij het opeens over een stappenplan. Begin met een thema. Waar gaat het over? Dat lukt me. Geluk! Twee: wat is de boodschap? Vraag je aan kinderen wat geluk betekent dan komen ze moeilijk los van IPad en andere grote cadeaus. Geluk overkomt je, hoort bij winnen en berust op toeval. Volwassenen hebben daar een ander beeld bij. Wanneer je minder goede tijden doorleeft en ziekte, scheiding, burn-out voor jou een bekende zijn geworden dan weet je dat het juist de kleine dingen zijn die je er weer boven op krijgen. Onderzoekers verdelen ons welbevinden in percentages. Tien procent is pure pech, vijftig procent is aanleg en maar liefst veertig procent kun je zelf sturen. Wanneer je een persoonlijke ramp overkomt schiet het pech percentage omhoog. Ondanks dat keer je sneller dan verwacht weer terug naar de wetenschappelijke verdeling. Dat geldt trouwens ook voor straten die Gaston op bezoek krijgen. Bewoners die in de prijzen vallen zijn een korte periode euforisch en dan effent de balans zich. Er treedt gewenning op aan de situatie. Als leerkracht intrigeert mij de maakbaarheid van geluk. Hoe dan? In de lesmethode de gelukskoffer leren kinderen in 7 lessen met een andere bril naar gebeurtenissen te kijken. Niet zomaar opgetekend door de bedenkers, nee…. gefundeerd op wetenschap. Wanneer je leert blij te zijn met wat je hebt en niet alleen maar kijkt naar wat er ontbreekt scoor je hoger op de geluksschaal. Dankbaarheid loont dus. Van het geven van een compliment wordt je zelf blij. Eén en één is twee, een kind kan de was doen. De methode biedt werkbladen, verhelderende filmpjes en veel stof tot filosoferen. Voor mijn gevoel is dat niet afdoende. Leerlingen moeten het ook gaan beleven. Dáár gebruik ik de subsidie van het Leerkracht Ondersteunings Fonds voor. Onze klantjes krijgen een keur aan workshops dit schooljaar variërend van theater tot kinderyoga en samenwerkingsspelletjes. Zelfvertrouwensboosters. Is dan iedereen aan het einde van het schooljaar alleen nog maar blij, één grote EO jongerendag? Wat denkt u zelf? Mijn motivatie ligt niet bij de grote groep. Hij ligt bij die eenling, die worstelt als puber. Die het zwaar krijgt. Laat deze jongen of dit meisje leren dat je opties hebt, dat er iets te kiezen valt. Dat anderen ook problemen kennen en dat hùn oplossingen misschien ook de jouwe kunnen zijn. Dat delen van je zorgen helpt en zodat je er niet alleen voor staat. Dat omdenken je perspectief verbreedt. Dat heftige schommelingen in je leven niet eeuwig aanhouden en de balans weer terug keert. Dat voelt beter. Of het zo werkt zal ik misschien nooit weten, maar ik ben hoopvol. De man rond zijn les in bloggen af. Naast me snurkt de buurvrouw schier onhoorbaar. Iets heeft mij echter aangezet tot het schrijven van deze woorden. En met een eerste blogideetje loop ik het kamertje uit.;None;None